Firma Honda Motor Company założona w 1948 roku jako wytwórnia motocykli z sukcesem wkroczyła również na rynek samochodów. Modele S500, S600 i S800 sprawiły, że marka zyskała doskonałą reputację twórcy kompaktowych samochodów sportowych. Jednak Kryzys Paliwowy sprawił, że myśl techniczna Hondy musiała zwrócić się ku produkcji samochodów praktycznych... Był to zatem okres ogromnego sukcesu odniesionego przez przednionapędowy, kompaktowy model Civic. Na początku lat '80 samochody sportowe znów odzyskały swoją popularność. Właśnie wtedy w czerwcu 1983 roku Honda wypuściła na rynek pierwszy nowy sportowy model od czasów S800 - nazywany w Japonii Ballade Sports CR-X. Współczynnik oporu powietrza karoserii nowego modelu wynosił 0.33. Dzięki użyciu lekkich materiałów takich jak "Honda Polymer Alloy" udało się zredukować masę samochodu do około 825kg. Na rynek japoński nowy CR-X był wyposażony w jednostkę napędową 1.3 i 1.5. W późniejszych wersjach zaimplementowano system elektronicznego wtrysku paliwa (PGM-F1), który pozwolił silnikowi na osiągnięcie mocy 110KM. [1]
Dziś CR-X pierwszej generacji przez wielu uważany jest za samochód kultowy, cieszący się dużą popularnością Youngtimer o znakomitej dynamice - idealny do wyścigów w swojej klasie.
Niestety na modelarskim rynku wciąż brakuje równie kultowej na Starym Kontynencie modeli "Ballade" w wersji europejskiej. Dostępne są modele samochodów przeznaczonych na rynek japoński, produkowanych przez firmy takie jak AutoArt, ebbro itp. Dlatego kolekcjonerom pozostają jedynie konwersje odzwierciadlające pierwowzór przeznaczony do ruchu prawostonnego.
Prezentowany model został wyprodukowany przez firmę Tamiya jako kit w skali 1/24 - pierwotnie również wersja "japońska".
Miniatura pochodzi z reedytowanej współcześnie serii " '80s Tamiya Masterpiece Models ", ale forma do wyprasek pochodzi z początku lat '80, o czym świadczy chociażby tłoczona na wewnętrznej stronie dachu sygnatura. Sam kit może nie zachwyca ilością detali (w wielu przypadkach zastosowano znaczne uproszczenia), ale zważywszy na fakt bardzo ciekawego tematu poruszonego przez firmę Tamiya stanowi doskonałą bazę.
W modelu zmienio RHD na LHD (wraz z europejską wersją deski rozdzielczej). Wykonano nowe reflektory przednie przeznaczone na rynek europejski. Jako że diabeł tkwi w szczegółach zdecydowano zmienić fabryczne odlewy wycieraczek na elementy fototrawione. Z racji faktu braku tylnej wycieraczki w wersji europejskiej (w przeciwieństwie do pierwowzoru na rynek japoński) usunięto ją w modelu. Emblematy [H] to także elementy fototrawione, co okazało się jedynym słusznym rozwiązaniem w przeypadku odlewu emblematów razem z bryłą karoserii. Postarano się zadbać o takie drobiazgi jak przełożenie antenki na lewą stronę (w oryginalnym modelu znalazła się po prawej stronie) a także zastąpienie plastikowych odlewów końcówki wydechu na ekwiwalent wykonany z metalowej rurki. Warto także zwrócić uwagę na kolorystykę foteli (charakterystyczna dla pierwszych modeli CR-X krata), która została wykonana metodą czasochłonnego maskowania i malowania aerografem. Całe wnętrze zostało pocieniowane farbami olejnymi dla plastyków, by bardziej uwidocznić głębię szczegółów tak często ginących w miniaturach. Podobnie rzecz się ma z podwoziem. Na układzie wydechowym dodano ślady eksploatacyjne w postaci lekkich przebarwień.
Efekt końcowy podjęcia tego tematu prezentują fotografie.
Bibliografia:
[1] Informacje zawarte na oryginalnej instrukcji do modelu firmy Tamiya
